No menú superior figuran as instrucións para a elaboración da tarefa de edición dun MAPA CONCEPTUAL. A data de entrega é o 17 de decembro.
No menú superior figuran as instrucións para a elaboración da tarefa de edición dun MAPA CONCEPTUAL. A data de entrega é o 17 de decembro.
A pesar de todas as circunstancias desfavorable, todas técnicas, puidemos tirar adiante, malia todo, o primeiro ciclo de conversas co poeta e deseñador madrileño Pedro Lara, con quen tivemos xa o curso pasado unha excelente e produtiva experiencia.
Esta primeira charla distentida foi o complemento dunha actividade mensual consistente na redacción dun ensaio orixinal arredor dun tema. E este mes foi A LOUCURA o lema que serviu de nexo para a lectura pública na aula das producións persoais nas súas variadas acepcións e manifestacións. Neste senso, o contacto cunha persoa, sensible, culta e cunha longa experiencia de sufrimento e empoderamento, ten unhas grandes posibilidades educativas para achegármonos a unha nova conceptualización deste tipo de trastornos psicoemocionais, esvaer os estereotipos e estigmas psicosociais asociados, os seus posibles factores desencadeantes (estresores), os modos diferentes de terapia, o descubrimento de nichos profesionais moitas veces invisibles que fan posible o renacemento psíquico das persoas e a súa integración laboral e social... e a problemática do acoso escolar, ámbito no que Pedro é un activista.
Imos continuar co visionado dunha reportaxe televisiva ESO NO SE PREGUNTA, adicado á ENFERMIDADE MENTAL, moi interesante como prólogo á segunda sesión.
CONTIDO | 1 ou 0 |
A composición resultou interesante para a audiencia e foi orixinal. | |
Tivo profundidade psicolóxica ou humor intelixente. | |
A exposición foi clara e sigueu unha orde lóxica. (presentación, tratamento, peche) | |
LINGUAXE | |
Usouse unha linguaxe correcta e clara. | |
O volumen de voz foi o adecuado. | |
A velocidade foi adecuada. | |
Os xestos e a postura corporal foron os adecuados. | |
Estableceuse contacto visual coa audiencia. | |
Usáronse apoios gráficos durante a exposición. | |
usáronse recursos para chamar la atención da audiencia (cambios de ton, preguntas, repeticións…) | |
PUNTUACIÓN TOTAL |
Reflexiona e responde as seguintes cuestión:
Será un pracer estar convosco durante este novo curso no que recuperamos as clases presenciais. Van ser un pouco raras, si, pero o importante é amosar unha actitude positiva e perseverante que nos axude a superar as dificultades que poidamos atopar. Contaredes, non o esquezades, coa miña modesta axuda.
Sede benvidos/as, pois.
Lois
Dúas interesantes canles de youtubers interesados na divulgación da cultura científica e na crítica das pseudociencias. A gata de Schrödinger e Quantum Fracture.
Como preámbulo do tema que nos vai ocupar a continuación imos adicar dúas ou tres sesións ao visionado desta maxistral, aínda que violenta, película do director holandés Paul Verhoeven. Para min é unha das miñas favoritas, a pesar de que o protagonista sexa o musculoso Schwarzenegger e de que a longametraxe estea chea de escenas visualmente desagradables.
A cinta, basada nunha novela do escritor de ciencia ficción Philip K. Dick "Podemos recordalo por vostede ao por maior", é unha declaración de intencións políticas, unha denuncia en toda regra do capitalismo, da súa codicia e do afán de manipular as conciencias a través do control dos medios, mais tamén unha lección de filosofía que fala dun tema clásico na historia da cultura e que trataron despois outras películas do xénero que non son máis que os precedentes dalgún capítulo de Black Mirror, por exemplo. A cuestión de fondo é a imposibilidade de distinguir a realidade da ficción, o soño da vixilia, como diría aló polo século XVII o filósofo racionalista francés, René Descartes.Sigmund Freud e a Psicoanálise.
A través desta charla impartida por Ángel Vizoso, profesor da Facultade de Ciencias da Comunicación da USC puidemos poñernos ao tanto dunha problemática que ten a ver con varias dimensións da construción e difusión da información que afectan á cidadanía contemporánea. O uso das noticias falsas ou da manipulación interesada da información ten unha longa historia suficientemente documentada e con intereses fundamentalmente políticos. Hoxe, en plena hora da instantaneidade da transmisión da información a través das redes sociais, o problema cobra unha tremenda actualidade e cómpre poñer ao alcance das persoas as ferramentas necesarias para defendérmonos contra as forzas ocultas que moven os fíos do noso coñecemento dos feitos.
O profesor fixo referencia tanto á características utilizadas por este tipo de desinformación para poder recoñecelas como ás circunstancias nas que se produce a súa instantánea transmisión. Tamén cómpre ter en conta os aspectos psicoemocionais, individuais e colectivos, que son o caldo de cultivo no que nace a crenza neste tipo de información ou desinformación. Neste sentido, cremos o que queremos crer, de tal modo que acabamos construíndo un mundo á medida dos nosos desexos e contra as nosas angustias, inseguridades e medos. As "burbullas de opinión" son un claro exemplo do que se fala.
Contra esta situación convén familiarizarse co uso de ferramentas de fat-cheking mediante as cales poidamos contrastar a información dende unha prudente actitude escéptica. Están á nosa disposición variadas webs especializadas na análise e verificación da información transmitida a través das redes sociais e aplicacións de análises de metadatos que poden complementar desde o punto de vista gráfico o material audiovisual que ilustra e apoia aparente obxectividade característica das fakes news.
Deixo aquí dous enlaces interesantes:
Antonio Rivas é profesor de Física nun instituto de Santiago de Compostela e unha das súas paixóns é a astronáutica. Sabe moito da carreira espacial e sabe contalO ben, que iso é tamén un grao. Hoxe ofrecéuse gostoso a brindarnos cunha sesión de conversa virtual para falar precisamente de aventuras tecnocientíficas como a que nestes intres están a iniciar algúns países como China, por certo con grande éxito, ou que son retomadas logo do seu abandono durante décadas cun novo brío e alentadas por intereses públicos e privados nos que converxen axencias espaciais internacionais e corporacións privadas. Falamos neste último caso da colaboración entre a NASA e a empresa SpaceX do magnate Elon Musk (propietario de Tesla) que ten como referentes o Programa Artemisa, cuxo fin é a chegada da primeira muller á Lúa e o programa de probas de lanzamento de foguetes reutilizables , naves de carga e sistemas de transporte interplanetario que teñen como fin último a ambiciosa aventura da colonización de Marte (case nada).
As persoas adultas que temos na nosa memoria infantil as imaxes da aventura espacial norteamericana e que nutrimos a nosa imaxinación con literatura, cine e cómic de ciencia ficción que nos mostraban un futuro con robots, naves espaciais, coches voadores, teletransportación e outros kits tecnolóxicos semellantes non podemos evitar mirar cara ao futuro con certo escepticismo. Non cabe dúbida de que o aparello científico e tecnolóxico cambiou sensiblemente as nosas vidas. O lume no Paleolítico cambiou a forma de vida dos homininos. Hoxe os ordenadores están a influir dun xeito notable nas relacións sociais. E o futuro? Non cabe dúbida de que a sociedade futura estará tecnoloxicamente xestionada. Pero en que dirección?
Neste senso, os programas de investigación espacial que poden aportar ao ser humano como especie? Xa non se trata dos beneficios económicos dos que se pode aproveitar un grupo social ou un país. Foi a vista do planeta dende unha nave espacial, difundida a través dos media, a que contribuiu a desenvolver a conciencia planetaria; ese diminuto planeta azul entre a inmensidade dun espazo inabarcable e virxe. E foi a primeira pisada de Amstrong un grande paso para a Humanidade.